Μεταφορτώνοντας τη σχολική εκπαίδευση

Mεταφορτώνοντας τη σχολική εκπαίδευση

Φανταστείτε μια σχολική τάξη με 1000 παιδιά…

Με ένα πρόγραμμα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης μαθητές στη Γκάνα πάνε σχολείο μέσω διαδικτύου.

 Μπορεί να νομίζετε ότι οι τάξεις στα σχολεία μας έχουν υπερβολικά πολλούς μαθητές, αλλά σκεφτείτε και τους  καθηγητές που διδάσκουν σε ένα νέο εκπαιδευτικό πρότζεκτ στην Γκάνα και κάνουν μάθημα σε τουλάχιστον 1000 παιδιά ταυτόχρονα. Υπερβολικά μεγάλος αριθμός μαθητών ανά τάξη ακόμη και για τα δεδομένα της υποσαχάριας Αφρικής, όμως η διδασκαλία πραγματοποιείται χάρη στην τεχνολογία και το διαδίκτυο που καθιστούν εφικτή την υλοποίηση του «προγράμματος διαδραστικής εκπαίδευσης εξ αποστάσεως».

Οι τάξεις 72 δημοτικών σχολείων σε διάφορες περιοχές εξοπλίζονται με συλλέκτες ηλιακής ενέργειας, δορυφορικά μόντεμ, υπολογιστές, προτζέκτορες, μικρόφωνα και web- κάμερες. Αυτός ο εξοπλισμός δίνει τη δυνατότητα στα απομακρυσμένα σχολεία να συνδεθούν στο σύστημα και να παρακολουθήσουν μαθήματα Αγγλικών και Μαθηματικών από εξειδικευμένους καθηγητές που βρίσκονται σε στούντιο αναμετάδοσης στην πρωτεύουσα της χώρας. Τα μαθήματα αυτά θα συνοδεύονται και από εκπαιδευτικά σεμινάρια για τους ντόπιους εκπαιδευτικούς, σχετικά με το πρόγραμμα.  Το σημαντικό για την παγκόσμια εκπαιδευτική κοινότητα είναι ότι μέσα από αυτό το πρόγραμμα, που στην ουσία αποτελεί ένα πείραμα των ειδικών της εκπαίδευσης, θα συγκεντρωθούν πολύτιμα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της τεχνολογίας ως εργαλείου μάθησης εξ’ αποστάσεως και το βαθμό στον οποίο επηρεάζει θετικά τη μάθηση.

Η εξ' αποστάσεως εκπαίδευση πρόκειται να παίξει σημαντικό ρόλο σε πολλές χώρες στα ερχόμενα χρόνια. Κρατικά επιχορηγούμενα «διαδικτυακά σχολεία» που χρησιμοποιούν το ίντερνετ για να προσφέρουν εκπαίδευση σε μαθητές απομακρυσμένων γεωγραφικών περιοχών ήδη υπάρχουν και αυξάνονται διαρκώς στις ΗΠΑ.

Ωστόσο, πολλοί έχουν τις αντιρρήσεις τους. Η παγκόσμια συνομοσπονδία σωματείων εκπαιδευτικών, για παράδειγμα, θεωρεί τα διαδικτυακά σχολεία φτηνή λύση που δεν προάγει την ποιοτική εκπαίδευση.  «Πολλές εταιρείες το προωθούν αυτό, ως φτηνή λύση για να εκπαιδευτούν οι μαθητές στις αναπτυσσόμενες χώρες» δηλώνει ο John Bangs της Education International. «Θεωρώ ότι πρόκειται για τα ίδια συμφέροντα που πιστεύουν ότι αυτή θα ήταν καλή λύση για κάποιες χώρες της νότιας Ευρώπης, όπως η Ελλάδα, προκειμένου να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν κατά την οικονομική κρίση».
Σύμφωνα με τον Chris Kirk της Gems Education Solutions, «αυτή η δημιουργική χρήση της τεχνολογίας» παρέχει τη δυνατότητα για μια αναλογία εκπαιδευτικών-μαθητών, 1 προς 1000 δίνοντας πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας εκπαίδευση και εξασφαλίζοντας έναν εξειδικευμένο καθηγητή σε κάποιους μαθητές που αλλιώς δεν θα είχαν πρόσβαση στη διδασκαλία συγκεκριμένων μαθημάτων.  Ταυτόχρονα αντιμετωπίζεται και το πρόβλημα των απουσιών των καθηγητών από την εργασία τους ή της έλλειψης καθηγητών συγκεκριμένων ειδικοτήτων.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά πειραματικά προγράμματα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης έχει ήδη τεθεί σε λειτουργία στην Ινδία και την Αγγλία, όπου το «school in the cloud» του καθηγητή Sugata Mitra, φιλοδοξεί να αποδείξει κατά πόσο το ίντερνετ μπορεί να πυροδοτήσει την ταχεία βελτίωση της κατανόησης γραπτού λόγου από τους μαθητές.
Ωστόσο, πρόκειται για κάτι περισσότερο από μια απλή μέθοδο εκπαίδευσης, στην ουσία αποτελεί αναθεώρηση των εννοιών «σχολείο» και «δάσκαλος».
Το σχέδιο του καθηγητή Μitra είναι τα παιδιά να μπορούν να μαθαίνουν μόνα τους μέσω του διαδικτύου. Αντί για καθηγητές, οι νεαροί διαδικτυακοί μαθητές θα συνδέονται με συνταξιούχους επαγγελματίες, τους "παππούδες",  από διαφορετικές ηπείρους, μέσω skype. O ρόλος των «παππούδων» θα είναι να προτείνουν θέματα έρευνας και να ενθαρρύνουν την έρευνα και μάθηση, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να διδάσκουν τα παιδιά.

Πηγή: tesmagazine, 23 Μay 2014